Kredyty pozabankowe

Odkładając każdą zarobioną złotówkę statystyczny Kowalski zebrałby na dwupokojowe mieszkanie w niewiele ponad 7 lat. Górnikowi czy informatykowi zajęłoby to mniej niż 4 lata, a pracownikowi administracji już prawie 10 lat. Tegoroczne wyniki badania przeprowadzonego przez Home Broker z okazji Święta Pracy są wyraźnie lepsze niż rok temu.

Zgodnie z danymi GUS przeciętny Kowalski w 2012 roku zarabiał ponad 3,5 tys. zł brutto, czyli na rękę około 2,5 tysięcy miesięcznie. Dla porównania, przeciętna cena metra mieszkania obliczona dla 16 największych rynków wynosi 5,3 tys. zł – wynika z danych Home Broker i Open Finance. W efekcie za równowartość miesięcznej pensji można kupić niewiele ponad 0,5 metra mieszkania. Tegoroczny wynik jest o 7,2% wyższy niż rok temu. Jest to zasługa spadających cen mieszkań i rosnącego poziomu wynagrodzeń. Trzeba mieć jednak świadomość, że na tle krajów zachodniej Europy możliwości zakupowe Polaków pozostają niskie, a sytuacja przedstawicieli słabiej opłacanych zawodów jest jeszcze gorsza.

Najniższe płace w administracji, hotelarstwie i gastronomii

Doskonałym przykładem jest sytuacja osób pracujących w administracji. W tej grupie GUS wyróżnia między innymi pracowników firm zajmujących się zarządzaniem zasobami ludzkimi, działalnością w zakresie wynajmu i dzierżawy, ochrony, utrzymania porządku czy ogólnie pojętą pracą biurową. Przeciętne wynagrodzenie w tym sektorze wyniosło w zeszłym roku prawie 2,5 tys. zł brutto miesięcznie, co odpowiada 1,8 tys. zł na rękę. Za równowartość jednego wynagrodzenia można więc pozwolić sobie na zakup zaledwie 0,34 m kw. przeciętnego używanego lokum w dużym mieście. W efekcie statystyczny pracownik administracji musiałby pracować prawie 10 lat odkładając każdą zarobioną złotówkę, aby stać go było na zakup przeciętnego mieszkania dwupokojowego o powierzchni 40 m kw. Choć założenie to jest abstrakcyjne, dobitnie pokazuje parytet pomiędzy cenami mieszkań i zarobkami.

Jakie elementy wynagrodzeń uwzględnia GUS?

Wynagrodzenia pokazywane w statystykach urzędu to wynagrodzenia brutto z punktu widzenia pracownika. Kwota ta zawiera więc obok pensji, którą pracownik otrzymuje na rękę także zaliczki na podatek dochodowy oraz składki ZUS. Oprócz wynagrodzenia za płacę zasadniczą GUS uwzględnia także dodatki np. za staż pracy, premie i nagrody, wynagrodzenia za urlopy i tzw. nadgodziny, nagrody jubileuszowe, odprawy rentowe i emerytalne, ekwiwalenty pieniężne za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, świadczenia o charakterze deputatowym (np. deputaty węglowe, energetyczne świadczenia odszkodowawcze, trzynastki i wypłaty z tytułu udziału w zysku firmy.

W podobnej sytuacji są osoby pracujące w sektorze związanym z zakwaterowaniem i gastronomią. Chodzi tu głównie o pracowników hoteli, moteli, pensjonatów, restauracji i innych obiektów gastronomicznych. Ich przeciętne wynagrodzenia w 2012 roku wyniosły niecałe 2,6 tys. zł brutto, czyli 1,9 tys. zł netto. W tym przypadku dzisiejszej wartości mieszkania o powierzchni 40 m kw. odpowiadają 9,6 letnie wynagrodzenia netto osób zatrudnionych w sektorze zakwaterowania i gastronomii.

Górnik na swoim najszybciej

Na drugim biegunie w zestawieniu znaleźli się w aktualnym badaniu górnicy. W 2012 roku osoby zatrudnione w tym sektorze zarabiały przeciętnie ponad 6,6 tys. zł brutto miesięcznie. Oznacza to, że na rękę otrzymywali płacę w wysokości 4,7 tys. zł. Kwota ta wystarczy na zakup prawie 0,9 m kw. przeciętnego mieszkania w dużym mieście. Wynik ten daje osobom zatrudnionym w górnictwie najwyższe miejsce w zestawieniu. Jeszcze rok temu notę tę otrzymały osoby zatrudnione w IT. Dziś muszą zadowolić się drugą pozycją.

Przeciętny informatyk zarobił w zeszłym roku mniej niż 6,5 tys. zł brutto miesięcznie, co odpowiada kwocie prawie 4,6 tys. zł netto miesięcznie i 0,86 m kw. modelowego M. W efekcie wynagrodzenia przeciętnego pracownika tych sektorów gospodarki wystarczyłyby na zakup dwupokojowego mieszkania w dużym mieście po mniej niż 4 latach. Dla porównania średnia dla całej gospodarki to 7,1 lat. Krócej na najpopularniejsze cztery kąty trzeba pracować będąc zatrudnionym w administracji publicznej, posiadając gospodarstwo rolne lub pracując w firmie z sektora obsługi rynku nieruchomości, budownictwa lub co może zaskakiwać edukacji. Dłużej trwałoby to w opiece zdrowotnej lub przetwórstwie przemysłowym.

Możliwości
zakupowe na rynku nieruchomości przedstawicieli wybranych
zawodów

Sektor
zatrudnienia

Przeciętne
miesięczne wynagrodzenie brutto w 2012

Szacunkowe
miesięczne wynagrodzenie netto w 2012

Przeciętna
cena metra mieszkania w dużym mieście*

Metraż
możliwy do nabycia za równowartość
miesięcznej pensji:

Górnictwo
i wydobycie

6647
zł

4
697 zł

5
336 zł

0,88

IT

6474
zł

4
577 zł

0,86

Finanse
i ubezpieczenia

6249
zł

4
421 zł

0,83

Administracja
Publiczna

4395
zł

3
129 zł

0,59

Rolnictwo,
leśnictwo, rybactwo i łowiectwo

4308
zł

3
068 zł

0,57

Rynek
nieruchomości

3878
zł

2
768 zł

0,52

Edukacja

3770
zł

2
694 zł

0,50

Budownictwo

3702
zł

2
646 zł

0,50

Przetwórstwo
przemysłowe

3466
zł

2
482 zł

0,47

Opieka
Zdrowotna

3361
zł

2
408 zł

0,45

Noclegi
i gastronomia

2561
zł

1
851 zł

0,35

Administracja

2489
zł

1
800 zł

0,34

Cała
gospodarka

3522
zł

2
520 zł

0,47

*
Dane
Home Broker i Open Finance o średniej ważonej z median
cen transakcyjnych na 16 rynkach za I kw. 13

Przedstawione powyżej dane są jedynie obliczeniami szacunkowymi. Opierają się one o dane Home Broker i Open Finance o cenach transakcyjnych mieszkań używanych na 16 największych rynkach nieruchomości (Białystok, Bielsko-Biała, Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Katowice, Kraków, Lublin, Łódź, Olsztyn, Poznań, Szczecin, Toruń, Warszawa, Wrocław, Zielona Góra. Informacje o wynagrodzeniach brutto pochodzą z biuletynu statystycznego GUS, w którym podane są średnie wynagrodzenia w firmach działających w poszczególnych sektorach gospodarki. Wynagrodzenia netto zostały oszacowane z pewnym uproszczeniem, a ponadto nie uwzględniają one różnić w ich poziomie pomiędzy pracownikami najniższych i najwyższych szczebli w tych przedsiębiorstwach.

Bartosz Turek

Analityk rynku nieruchomości

Na przełomie roku zwykle snujemy plany, które często są możliwe do zrealizowania dzięki zaciągnięciu kredytu. Jeśli więc chcemy kupić samochód lub nieruchomość, to warto wcześniej zadbać o zdolność kredytową, którą w pierwszej kolejności sprawdzi bank, zanim zgodzi się pożyczyć pieniądze.

Zdolność kredytowa zależy od kilku czynników, które można podzielić na dwie najważniejsze kategorie: dochody oraz ponoszone zobowiązania np. comiesięczne wydatki i spłacane kredyty. Co prawda dochodów nie uda nam się poprawić w krótkim okresie czasu, ale na zobowiązania mamy już duży wpływ. Eksperci Związku Firm Doradztwa Finansowego(ZFDF radzą, aby przed wybraniem się do banku dokładnie przyjrzeć się nie tylko rachunkom i ratom, które mamy co miesiąc do opłacenia, ale również posiadanym kartom kredytowym. – Wielu klientów nie zdaje sobie sprawy, że możliwość uzyskania kredytu obniżają karty kredytowe, czy limity w koncie i to niezależnie od sposobu ich wykorzystania. Każdy bank przyjmuje około 3-5 procent przyznanego limitu jak miesięczne obciążenie. Dzieje się tak także w sytuacji, gdy od wielu miesięcy nawet nie wyjęliśmy karty kredytowej z portfela i nigdy się na niej nie zadłużyliśmy. Bank traktuje jednak przyznany limit jako możliwość potencjalnego zadłużenia. Dlatego, aby podwyższyć swoją zdolność kredytową warto pozamykać wszystkie zbędne produkty kredytowe. Pozwoli to z jednej strony uzyskać wyższy kredyt, ale także dzięki temu uporządkujemy swoje finanse osobiste -radzi Michał Krajkowski, Dom Kredytowy Notus, ZFDF.

Stwórz pozytywną historię kredytową

Zobowiązania nie muszą jednak wpływać negatywnie na zdolność kredytową, pod warunkiem, że zostały one spłacone w terminie. Pozwoli to bowiem na stworzenie pozytywnej historii kredytowej.

Ponadto ubiegając się o kredyt hipoteczny lub samochodowy dobrze jest też zgromadzić fundusze na wkład własny. – Banki przychylniej patrzą na kredytobiorcę, który angażuje własne środki w inwestycję, niż na tego, który całość finansuje kredytem, czyli środkami obcymi. Łagodniej traktowani są też często stali klienci, dlatego pozytywnie na wiarygodność kredytobiorcy wpływa założenie rachunku w banku w którym ubiega się on kredyt, które zasilane jest co miesiąc jego wynagrodzeniem – dodaje Łukasz Kosiński z Credit House i ZFDF.

Zaciągnij kredyt ze współkredytobiorcą

Sposobem na zwiększenie szans na kredyt jest również zaciągnięcie go ze współkredytobiorcą – członkiem rodziny lub osobą niespokrewnioną (taka możliwość istnieje w dużej grupie banków. Co ważne, taka osoba nie musi jednocześnie stawać się współwłaścicielem nieruchomości, którą chcemy sfinansować. Zanim jednak zdecydujemy się na wspólne zaciągnięcie kredytu upewnijmy się, że wpłynie to pozytywnie na opinię banku.

- Należy zwrócić także uwagę na fakt, że oprócz dochodów dodatkowej osoby do liczenia zdolności brane są pod uwagę także jej dotychczasowe zobowiązania. Paradoksalnie może zatem okazać się, że kolejna osoba przy kredycie wcale nie zwiększy naszych szans na uzyskanie oczekiwanej kwoty, a może spowodować, że zdolność kredytowa spadnie. W sytuacji, gdy do kredytu przystępują także osoby starsze, koniecznie trzeba zwrócić uwagę na wiek tych osób i konsekwencje w niego wynikające. Większość banków ustalając okres kredytowania będzie odnosiła się do wieku najstarszej osoby, co może skutkować tym, że kredyt zaciągniemy tylko na kilka czy kilkanaście lat. Krótszy okres spłaty będzie oznaczał niższą kwotę jaką możemy zaciągnąć -tłumaczy Michał Krajkowski, DK Notus i ZFDF.

Wydłuż okres spłaty kredytu

Eksperci radzą również, by zdecydować się na spłatę kredytu w ratach równych, ponieważ w przeciwieństwie do rat malejących, podniesie to zdolność kredytową. Także wydłużenie okresu spłaty zobowiązania wpłynie na nią pozytywnie – Nawet w sytuacji gdy planujemy spłacić zobowiązanie w ciągu kilku lat, to zawnioskowanie na długi okres spłaty uczyni ratę wymagalną znacznie niższą i dzięki temu uzyskamy także wyższy kredyt- dodaje Michał Krajkowski. Należy jednak pamiętać, że wydłużenie okresu spłaty ponad 25 lat nic już nie daje, ponieważ zgodnie z Rekomendacją Komisji Nadzoru Finansowego, banki muszą liczyć zdolność kredytową maksymalnie do tego okresu. Minusem długiego okresu spłaty jest także znaczny wzrost łącznych kosztów odsetkowych.

Złóż wnioski w kliku bankach

Jeśli jednak spotkamy się z odmową przyznania kredytu, nie musi oznaczać to, że stanie się tak w innych bankach. Eksperci radzą, by sprawdzić oferty kilku instytucji i skorzystać z pomocy doświadczonego doradcy finansowego, który przedstawi wiele ofert i dopasuje najbardziej odpowiednią do sytuacji kredytobiorcy. Okazuje się, że samodzielnie składając wnioski o kredyt do wielu banków możemy obniżyć szanse na jego przyznanie- Dzieje się tak, ponieważ każdy wniosek o kredyt wiążę się z wysłaniem przez bank, w którym ubiegamy się o kredyt zapytania do Biura Informacji Kredytowej. BIK prowadzi rejestr posiadanych przez nas kredytów i terminowości ich obsługi. Na podstawie ilości posiadanych zobowiązań oraz terminowości obsługi BIK dokonuje oceny punktowej każdego kredytobiorcy. Im więcej zobowiązań i bardziej terminowa obsługa tym wyższa ocena. Jednak każde zapytanie skierowane przez bank, w którym wnioskujemy o kredyt obniża tę ocenę. Tym samym złożenie w krótkim odstępie czasu wniosków kredytowych w kilku bankach może negatywnie wpłynąć na naszą ocenę ustalaną przez BIK. A ocena scoringowa w BIK jest w wielu bankach jednym z parametrów na podstawie, którego bank podejmuję decyzję kredytową. Doradca finansowy realnie oceni szanse na kredyt i wyśle wnioski tylko do banków, w których szanse na przyznanie kredytu będą największe – podsumowuje Łukasz Kosiński, Credit House, ZFDF.

Żarówka PR i Marketing

Odkładając każdą zarobioną złotówkę statystyczny Kowalski zebrałby na dwupokojowe mieszkanie w niewiele ponad 7 lat. Górnikowi czy informatykowi zajęłoby to mniej niż 4 lata, a pracownikowi administracji już prawie 10 lat. Tegoroczne wyniki badania przeprowadzonego przez Home Broker z okazji Święta Pracy są wyraźnie lepsze niż rok temu.

Zgodnie z danymi GUS przeciętny Kowalski w 2012 roku zarabiał ponad 3,5 tys. zł brutto, czyli na rękę około 2,5 tysięcy miesięcznie. Dla porównania, przeciętna cena metra mieszkania obliczona dla 16 największych rynków wynosi 5,3 tys. zł – wynika z danych Home Broker i Open Finance. W efekcie za równowartość miesięcznej pensji można kupić niewiele ponad 0,5 metra mieszkania. Tegoroczny wynik jest o 7,2% wyższy niż rok temu. Jest to zasługa spadających cen mieszkań i rosnącego poziomu wynagrodzeń. Trzeba mieć jednak świadomość, że na tle krajów zachodniej Europy możliwości zakupowe Polaków pozostają niskie, a sytuacja przedstawicieli słabiej opłacanych zawodów jest jeszcze gorsza.

Najniższe płace w administracji, hotelarstwie i gastronomii

Doskonałym przykładem jest sytuacja osób pracujących w administracji. W tej grupie GUS wyróżnia między innymi pracowników firm zajmujących się zarządzaniem zasobami ludzkimi, działalnością w zakresie wynajmu i dzierżawy, ochrony, utrzymania porządku czy ogólnie pojętą pracą biurową. Przeciętne wynagrodzenie w tym sektorze wyniosło w zeszłym roku prawie 2,5 tys. zł brutto miesięcznie, co odpowiada 1,8 tys. zł na rękę. Za równowartość jednego wynagrodzenia można więc pozwolić sobie na zakup zaledwie 0,34 m kw. przeciętnego używanego lokum w dużym mieście. W efekcie statystyczny pracownik administracji musiałby pracować prawie 10 lat odkładając każdą zarobioną złotówkę, aby stać go było na zakup przeciętnego mieszkania dwupokojowego o powierzchni 40 m kw. Choć założenie to jest abstrakcyjne, dobitnie pokazuje parytet pomiędzy cenami mieszkań i zarobkami.

Jakie elementy wynagrodzeń uwzględnia GUS?

Wynagrodzenia pokazywane w statystykach urzędu to wynagrodzenia brutto z punktu widzenia pracownika. Kwota ta zawiera więc obok pensji, którą pracownik otrzymuje na rękę także zaliczki na podatek dochodowy oraz składki ZUS. Oprócz wynagrodzenia za płacę zasadniczą GUS uwzględnia także dodatki np. za staż pracy, premie i nagrody, wynagrodzenia za urlopy i tzw. nadgodziny, nagrody jubileuszowe, odprawy rentowe i emerytalne, ekwiwalenty pieniężne za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, świadczenia o charakterze deputatowym (np. deputaty węglowe, energetyczne świadczenia odszkodowawcze, trzynastki i wypłaty z tytułu udziału w zysku firmy.

W podobnej sytuacji są osoby pracujące w sektorze związanym z zakwaterowaniem i gastronomią. Chodzi tu głównie o pracowników hoteli, moteli, pensjonatów, restauracji i innych obiektów gastronomicznych. Ich przeciętne wynagrodzenia w 2012 roku wyniosły niecałe 2,6 tys. zł brutto, czyli 1,9 tys. zł netto. W tym przypadku dzisiejszej wartości mieszkania o powierzchni 40 m kw. odpowiadają 9,6 letnie wynagrodzenia netto osób zatrudnionych w sektorze zakwaterowania i gastronomii.

Górnik na swoim najszybciej

Na drugim biegunie w zestawieniu znaleźli się w aktualnym badaniu górnicy. W 2012 roku osoby zatrudnione w tym sektorze zarabiały przeciętnie ponad 6,6 tys. zł brutto miesięcznie. Oznacza to, że na rękę otrzymywali płacę w wysokości 4,7 tys. zł. Kwota ta wystarczy na zakup prawie 0,9 m kw. przeciętnego mieszkania w dużym mieście. Wynik ten daje osobom zatrudnionym w górnictwie najwyższe miejsce w zestawieniu. Jeszcze rok temu notę tę otrzymały osoby zatrudnione w IT. Dziś muszą zadowolić się drugą pozycją.

Przeciętny informatyk zarobił w zeszłym roku mniej niż 6,5 tys. zł brutto miesięcznie, co odpowiada kwocie prawie 4,6 tys. zł netto miesięcznie i 0,86 m kw. modelowego M. W efekcie wynagrodzenia przeciętnego pracownika tych sektorów gospodarki wystarczyłyby na zakup dwupokojowego mieszkania w dużym mieście po mniej niż 4 latach. Dla porównania średnia dla całej gospodarki to 7,1 lat. Krócej na najpopularniejsze cztery kąty trzeba pracować będąc zatrudnionym w administracji publicznej, posiadając gospodarstwo rolne lub pracując w firmie z sektora obsługi rynku nieruchomości, budownictwa lub co może zaskakiwać edukacji. Dłużej trwałoby to w opiece zdrowotnej lub przetwórstwie przemysłowym.

Możliwości
zakupowe na rynku nieruchomości przedstawicieli wybranych
zawodów

Sektor
zatrudnienia

Przeciętne
miesięczne wynagrodzenie brutto w 2012

Szacunkowe
miesięczne wynagrodzenie netto w 2012

Przeciętna
cena metra mieszkania w dużym mieście*

Metraż
możliwy do nabycia za równowartość
miesięcznej pensji:

Górnictwo
i wydobycie

6647
zł

4
697 zł

5
336 zł

0,88

IT

6474
zł

4
577 zł

0,86

Finanse
i ubezpieczenia

6249
zł

4
421 zł

0,83

Administracja
Publiczna

4395
zł

3
129 zł

0,59

Rolnictwo,
leśnictwo, rybactwo i łowiectwo

4308
zł

3
068 zł

0,57

Rynek
nieruchomości

3878
zł

2
768 zł

0,52

Edukacja

3770
zł

2
694 zł

0,50

Budownictwo

3702
zł

2
646 zł

0,50

Przetwórstwo
przemysłowe

3466
zł

2
482 zł

0,47

Opieka
Zdrowotna

3361
zł

2
408 zł

0,45

Noclegi
i gastronomia

2561
zł

1
851 zł

0,35

Administracja

2489
zł

1
800 zł

0,34

Cała
gospodarka

3522
zł

2
520 zł

0,47

*
Dane
Home Broker i Open Finance o średniej ważonej z median
cen transakcyjnych na 16 rynkach za I kw. 13

Przedstawione powyżej dane są jedynie obliczeniami szacunkowymi. Opierają się one o dane Home Broker i Open Finance o cenach transakcyjnych mieszkań używanych na 16 największych rynkach nieruchomości (Białystok, Bielsko-Biała, Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Katowice, Kraków, Lublin, Łódź, Olsztyn, Poznań, Szczecin, Toruń, Warszawa, Wrocław, Zielona Góra. Informacje o wynagrodzeniach brutto pochodzą z biuletynu statystycznego GUS, w którym podane są średnie wynagrodzenia w firmach działających w poszczególnych sektorach gospodarki. Wynagrodzenia netto zostały oszacowane z pewnym uproszczeniem, a ponadto nie uwzględniają one różnić w ich poziomie pomiędzy pracownikami najniższych i najwyższych szczebli w tych przedsiębiorstwach.

Bartosz Turek

Analityk rynku nieruchomości